၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရပါတယ္။ အကုန္လံုးေပ်ာ္ေနၾကေပမယ့္ မေပ်ာ္ႏိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ ပန္ဂ်ပ္ (Punjab) ေတြပါပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခါ ပါကစၥတန္က ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္တစ္ျခမ္းကို ေတာင္းပါတယ္။ အဂၤလိပ္ကခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့အတြက္ ပန္ဂ်ပ္ျပည္ဟာ ႏွစ္ျခမ္းကြဲၿပီး တစ္ျခမ္းက အိႏိၵယထဲမွာ၊ ေနာက္တစ္ျခမ္းကေတာ့ ပါကစၥတန္ထဲေရာက္သြားပါတယ္။
ပါကစၥတန္ပိုင္နက္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ပန္ဂ်ပ္ေတြကို မြတ္စလင္ဘာသာ အတင္းေျပာင္းခိုင္းပါတယ္။ မေျပာင္းႏိုင္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕က ကိုယ့္လယ္ယာ၊ အိုးအိမ္ေတြကိုစြန္႔ၿပီး အိႏိၵယဘက္ျခမ္းကို ေရႊ႕ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ေျမကိုမစြန္႔ႏိုင္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရရာလက္နက္စြဲၿပီး တြန္းလွန္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုတိုက္တဲ့အခါ ေမခါဆင္း (Milkha Singh) ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕မိသားစုတစ္စုလံုး အသတ္ခံလိုက္ရပါတယ္။ တြယ္ရာမဲ့ျဖစ္သြားတဲ့ ေမခါဆင္းတစ္ေယာက္ အိႏိၵယဘက္ျခမ္းကို ေျပးရၿပီေပါ့။ သူ႔ဘဝဟာ အဲသလိုပဲ အေျပးနဲ႔စခဲ့ရရွာပါတယ္။
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ ဒီေမခါဆင္းေလးဟာ အိႏၵိယစစ္တပ္ထဲဝင္ၿပီး စစ္မႈထမ္းပါတယ္။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ သူတို႔တပ္မွာ အေျပးၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုလုပ္ပါတယ္။ အဲဒီၿပိဳင္ပြဲဟာ တကယ္ေတာ့ လူသစ္ရွာတဲ့ပြဲပါပဲ။ အေျခအေနေကာင္းတဲ့သူေတြကို ေရြးၿပီးေတာ့ လက္ေရြးစင္အေျပးအသင္းအတြက္ ေလ့က်င့္ေပးမွာပါ။
တပ္သားေတြ ဝင္ၿပိဳင္ခ်င္ေအာင္ ဆာဂ်င္ႀကီးက မက္လံုးေပးပါတယ္။ ပထမဆံုးပန္းဝင္တဲ့သူ ၁၀ ေယာက္ကို ၾကက္ဥႏွစ္လံုးနဲ႔ ႏြားႏို႔တစ္ခြက္တိုက္ပါမယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ဖက္ထိပ္ (Fatigue) ၁၄ ရက္ မလုပ္ရဘူးတဲ့။ ေမခါဆင္းဟာ ႏြားႏို႔အရူးအမူးႀကိဳက္သူပါ။ ဒါကိုမက္ၿပီး ဝင္ၿပိဳင္တာ ပထမရပါတယ္။ ဒီေတာ့ လက္ေရြးစင္အသင္းအတြက္ သူ႔ကိုပဲ ေရြးသြားပါေတာ့တယ္။
ဒါဟာ သူ႔ဘဝအတြက္ေတာ့ အႀကီးမားဆံုး အေျပာင္းအလဲတစ္ခုပါပဲ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဘာေတြဆက္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကို Bhaag Milkha Bhaag ဆိုတဲ့ ေဘာလိဝုဒ္ဇာတ္ကားေလးမွာ ၾကည့္ၾကရမွာပါ။ ဒီဇာတ္ကားမွာ အဓိကဇာတ္ေကာင္ ေမခါဆင္းအျဖစ္ Farhan Akhtar က သရုပ္ေဆာင္ထားပါတယ္။ Farhan Akhtar ဟာ လူသစ္ပါ။ သူ႔ဘဝဟာလည္း စိတ္ဝင္စားဖို႔၊ အတုယူဖို႔ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ အင္မတန္ကိုႀကိဳးစားတဲ့ ပါရမီရွင္တစ္ေယာက္ပါ။ သူ႔အေၾကာင္း ေနာက္အလ်ဥ္းသင့္လွ်င္ တင္ျပေပးပါ့မယ္။
ဒီဇာတ္ကား Bhaag Milkha Bhaag နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ အိႏၵိယ-ပါကစၥတန္ တြဲေရးခြဲေရးကိစၥကို ကြ်န္ေတာ္အေပၚမွာ ထည့္ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဘာသာေရးအရႈပ္အေထြးေတြျဖစ္ေအာင္ တမင္ေရးတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအေၾကာင္းအရာကို မသိလွ်င္၊ ဒီအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ေမခါဆင္း ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို နားမလည္လွ်င္၊ ဒီဇာတ္ကားကို ၾကည့္ရတာ အရသာအင္မတန္ေပါ့သြားပါလိမ့္မယ္။ ဇာတ္ကားကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ထည့္ေရးခဲ့တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သေဘာေပါက္သြားၾကမွာပါ။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ဒီဇာတ္ကားဟာ စိတ္ခြန္အား အင္မတန္ျဖစ္ေစတဲ့ ဇာတ္ကားပါ။ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ကိုယ္ပါ အားေတြတက္လာတယ္။ သူ႔လုိႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ လြယ္လြယ္ကူကူမရဘူး။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ခက္ခဲတယ္ဆိုတာမ်ိဳးကို နားလည္လာမွာပါ။
ေမခါဆင္းရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ျပတ္သားပံုမ်ိဳးကို အတုယူေစခ်င္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ဖို႔ သူဘယ္လိုႀကိဳးစားခဲ့သလဲဆုိတာ ေလ့လာေစခ်င္ပါတယ္။ သူဟာ အေျပးေလ့က်င့္ရင္းနဲ႔ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ ပါးစပ္က ေသြးေတာင္အန္ထြက္ပါတယ္။ ေတာ္ရံုတန္ရံုလူဆို ဒီအဆင့္ေတာင္ ေရာက္မလာဘူး။ ေခြ်းေလး နည္းနည္းရြဲလာရင္ပဲ ရပ္ပစ္လိုက္ေတာ့မွာ။ ေမခါဆင္းက ေသြးအန္ေနတာေတာင္ မရပ္ဘူး။ ၾကံဳးထၿပီး ျပန္ေျပးတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးႀကိဳးစားမႈမ်ိဳး အတုယူေစခ်င္တာပါ။
လူငယ္ေတြ အဓိကၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေလာက္အရွည္ႀကီးေရးၿပီး ညႊန္းေနရတာပါ။ ၾကည့္ေစခ်င္လြန္းလုိ႔ပါ။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ထြက္ရွိခဲ့တဲ့ ဒီဇာတ္ကားဟာ ေဘာလိဝုဒ္မွာ အင္မတန္ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဘာလိဝုဒ္သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ ဝင္ေငြအေကာင္းဆံုးဇာတ္ကား နံပါတ္ ၅ ထိ တက္ခ်ိတ္ထားပါတယ္။ ေမခါဆင္း (Milkha Singh) ရဲ႕ ကိုယ္တိုင္ေရးအတၳဳပၸတၱိစာအုပ္ 'The Race Of My Life' ကိုမွီျငမ္းၿပီး ျပန္ရိုက္ကူးထားတာပါ။ ကဲ...ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္ၾကပါဦးဗ်ာ။
pCloud ကေန ဖိုင္ဆိုဒ္ 448.9 MB နဲ႔ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ဖိုင္ဆိုဒ္မၾကီးဘူးေနာ္ ႐ဳပ္ရွင္က ၃ နာရီေက်ာ္ ၾကာပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ပါ
